میگوید دیدی شورای نگهبان تائید نکرد؟ خب گور پدرش تائيد كرد يا نكرد. اصلا اگر غیر ازین میشد عجیب بود. ما توی تمام این سالها عادت کرده ایم به این قانون شکنیهای قانونی حکومت. ما توی تمام این سالها فهمیدیم که باید فقط و فقط دلمان به خودمان گرم باشد، که منتظر هيچ مجوزی هم نمانیم، که تنها ما پشت هم ایستاده ایم تا آخر. اگر غیر ازین بود که همه ی اینروزها خود را به خیابانهای شهر نمیسپردیم. خیابانهایی که تا دنیا دنیاست گواه نبرد نابرابر و دلیرانه ی ما خواهد ماند. ما خوب میدانستیم که هيچ شورایی ازین حکومت هرگز به پشتیبانی ما نخواهد آمد. از همان ۲۲ خرداد مطمئن تر هم شدیم. بهمین خاطر بود که به اتکای همبستگیمان به خیابان آمدیم ، نترسیدیم ، کتک خوردیم ، دستگیر شدیم ، خون دادیم ، مردیم.
حالا هم راه بازگشتی نیست. ديگر دير است براي جا زدن . خیلی دیر! اگر كوتاه بياييم خدا مي داند چه بلايي مي آورند سر موسوی و کروبی ،سر زنداني ها ، روشنفكر ها . اینها که حرمت مرده هم نگه نداشتند چه رسد به زنده ها ... بعد از اين مي كشند بي آن كه بفهميم ، زنداني مي كنند ، بي آن كه بشنويم . باید ادامه دهیم. خواب راحت دیگر نخواهد دید این حکومت.
من نمیخواهم بشنوم که دیگر تمام شد. تمام شد، اما نه برای ما! که برای خامنه ای، که برای این حکومت. برای ما که خرداد تمام نمیشود. برای ما خرداد شروعی سبز شد. شروعی که حالا حالا ها مانده تا پایانش.
اين روزها و اين خيابان ها که دیگر تمام نمي شود . من يادم نمي رود . من تا آخر دنيا يادم نمي رود اینهمه شور، به وسعت تمام تهران ، اين همه سبز ، به وسعت تمام ایران ... اين همه اميدوار .
من تا آخر دنیا الله اکبر های خسته و خشمگین را فراموش نمیکنم. من تا آخر دنيا فرياد « ندا نترس » را يادم نمي رود . فرياد آدم هايي كه باور نمي كردند يكي جلوي چشم شان ، اين همه بيهوده بميرد ، تمام شود . من يادم نمي رود خيابان ها را اين همه وحشت زده . يادم نمي رود ما را اين همه بي پناه ، اين همه بي دفاع ، اين همه حتي از ترس فرياد نزده .
بعد از اين خرداد ها آبستن اتفاق هاي بزرگند . خرداد ها همیشه تکرار خواهند شد. بعد از اين سال ها ، هر روزش خرداد است.
